کد مطلب:42935 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » حديث شناسي

چگونه حديث قدسي ( يا بن آدم انا اقول للشي كن فيكون اطعني في ما امرتك اجعلك تقول للشي كن فيكون ) با آيه ( ليس كمثله شي ) جمع مي شود؟

الف ) در ( ( بحارالانوار ) ) مجلسي ( ره ) حديث قدسي بدون كلمه مثلي نقل شده و به اين صورت آمده است : ( ( يابن آدم انا اقول للشي كن فيكون اطعني في ما امرتك اجعلك تقول للشي كن فيكون ) ) ( بحار 86/376 ) برخي ( ( با كلمه مثلي ) ) هم نقل كرده اند .صرف نظر ازضعف سند اين روايت ، بنا به نقلي كه با كلمه مثلي نقل شده روايت قابل توجيه است . برخي آن را مثلي ( با حركت فتحه ) خوانده اند كه در اين صورت اشكالي پيش نمي آيد؛ چون در قرآن مثل براي خداوند آمده است : ( ( لله المثل الاعلي ، مثل نوره كمشكو ) ) ( مفاتيح الجنان اعمال ماه رجب ) درصورتي هم كه مثل ( با حركت كسره و سكون ) خوانده شود معنا صحيحاست ؛ زيرا مقصود از اين تماثل ، تماثل در ذات نيست ؛ چرا كه هيچ چيز مثل او نمي تواند باشد .ولي در برخي صفات مي توان تشابهي با او پيدا كرد ( مثل علم ، عفو، عزت و ... ) در اين صورت مقصود تشابه در برخي صفات است. ب ) قسمتي كه نقل نموده ايد از دعاي رجبيه است اين دعا در مصباحكفعمي ( ره ) و مصباح شيخ طوسي ( ره ) آمده است . دعاي رجبيه داراي مضامين بسيار زيبا است . اين قسمت از دعا كه مي فرمايد : ( ( و آياتك ومقاماتك التي لا تعطيل لها في كل مكان يعرفك بها من عرفك لا فرق بينك وبينها الاانهم عبادك و خلقك ) ) ( مفاتيح الجنان اعمال ماه رجب ) به اين معنااست كه بين خداوند و آيات او ( پيامبر وايمه طاهرين از مصاديق بارز واليان امرند ) فرقي نيست ، از اين جهت كه هرگونه معامله و رفتار با آنان معامله باخداوند است . بيعت با ايشان بيعت با خدا ( ( ان الذين يبايعونك انما يبايعون الله ) ) ( فتح آيه 10 ) اطاعت ايشان ، اطاعت خدا ( ( من يطع الرسول فقد اطاعالله ) ) ( نسا آيه 80 ) . و شناخت ايشان شناخت خدا ( ( من عرفهم فقد عرف الله ) ) ( زيارت جامعه صغيره ) و كارهاي ايشان كار خدا ( ( و ما رميت اذ رميت ولكن الله رمي ) ) ( انفال آيه 17 ) خلاصه سخن اين كه انبيا و اوليا چون عبد خداو فرمان بردار حقيقي او هستند، خداوند آنان را مظهر اسما و صفات خودش قرار داده است . آنان چشم بينا، گوش شنوا و دست تواناي خدا هستند و هرگونه معامله با ايشان معامله با خدا است . عبوديت خداوند هم مقام والايي است و خداوند در قرآن كريم از پيامبران به صفت عبوديت ياد مي كند : ( ( واذكر عبدنا داود ) ) ( ص آيه 17 ) ؛ ( ( و اذكر عبادنا ابراهيم و اسحق ) ) ( ص آيه 45 ) ؛ ( ( سبحان الذي اسري بعبده ليلاً ) ) ( اسرا آيه 1 ) ؛ ( ( الحمد لله الذي انزل علي عبده الكتاب ) ) ( كهف آيه 1 ) و .... پس سر مقامات انبيا و مظهر اسما وصفات الهي بودن آنان ، در مقام عبوديت آنها نهفته است . با توجه به آنچه گفته شد تعارضي بين آيه قرآن و جمله زيارت نيست . البته اگر كسي معناي ديگري را اراده كند و راه خطا برود موضوع فرق مي كند.;